ŞU HAYATTA BAŞA GELEN HER ŞEY BİR TECRÜBE :)

Ömer Faruk ile birlikte diplomamı almak için çıktık yola otobüs ile Oruçgazide inip Yusufpaşa açıköğretim aksaray bürosuna kadar yürüdük ve diplomamı mutlu mutlu aldık. :) Ömer Faruk'un kocaman afferim sana demesi yolda gülümseyerek yürümemi sağladı.Sanki ben küçük çocuktum o büyümüş bir veli olarak bana afferim diyordu :)sonrasında ben telefonla konuşurken çok ruzgar vardı elimden diploma uçtu sadece bir zarfa koyup vermişlerdi poşet içerisinde olmadığından elimizde öylece kala kaldı evden de poşet götürmemiştik,çantamda onun sığacağı büyüklükte değildi. Ömer Faruk'un hızlı davranması ile çok uzaklaşmadan yerden yakaladı aldı ve tranvaya binip beyazıta gittik.

 sahaflar çarşısından murat yayınlarının kpss kitabı ile data yayınlarının yaprak testini,izzet güllü'nün organik annem adlı kitabını aldık ve diploma içinde bir poşet istedim onuda kıvrılmasın diye ayrı poşete koydum(keşke ayrı poşete koymaz olaydım) Beyazıt'tan aşağı Eminönü'ne indik yürüyerek, oradan aşağı yürümesi çok güzel oluyor tavsiyemdir.neyse ona bakarak bunu inceleyerek english homa geldik oradan Ö.Faruk için nevresim çarşaf,yastık kılıfı yatak eteği vs. aldım sonrasında bir dükkandan da silikon tabancası aldım ve hızlı adımlarla otobüse ilerledik.Eminönü yine çok kalabalıktı ayrı yeten ruzgarda çok vardı neyse otobüse bindik ama tam otobüs hareket etmeye başladı bir baktım elimde 3 adet olması gereken poşet 2 adet kalmış ve hangi poşet eksik? malesef sadece içerisinde diploma olan incecik poşet hemen telaşla otobüsü durdurup indik.Ben telaşa kapıldım Ömer Faruk benden daha çok telaşlandı,üzüldü,ağladı.Onu çokta sakinleştiremedim çünkü bende sakin değildim o Eminönü kalabalığında yere düşürdüysem eğer kesinlikle bulamam diye düşündüm tek umudum en son silikon tabancası aldığım dükkanda bırakma ihtimalimdi ve koşar adım kalabalıklar arasından sıyrılmaya çalışıyorduk geçtiğimiz yollardan yürüyorduk bir baktım bir dükkanın kapısındaki kaldırımın hemen yanında benim diploma poşetim ben ona doğru eğilene kadar üstünden kaç kişi bastı geçti içini bir açtım ki içinde diplomam duruyor aman Allah'ım o anı ne ben unutacağım nede oğlum ömer faruk ile dükkanın kapısında sarılıyoruz birbirimize o yeniden başladı ağlamaya tek dediğimiz şey bulduk! bulduk! anne ben bulalım diye gelene kadar çok dua ettim dedi allah hiç küçük dillerin yaptığı duayı geri çevirir mi ?hala inanamıyorum o kalabalıkta o poşeti yerde nasıl bulduk.sokağın her yeri insan doluyken bizim tamda o poşetin olduğu taraftan hızla yürümeye çalışmamız kesinlikle tesadüf olamazdı öğrenmemiz gereken bir şey vardı ve biz o öğrenme sürecinden geçtik.Diğer poşetlerin değilde diploma poşetinin elimden nasıl düştüğünü onu o kalabalıkta nasıl bulduğumuza hala inanamıyorum.sahip olduğun şeylerin ne kadar değerli olduğunu kaybedince anlıyorsun ama almamız gerekenleri aldığımızı düşünüyoruz sadece oğlumun benimle birlikte yaşadığı o telaşı yaşadığına biraz üzüldüm ama ona da üzüntülü de olsa tecrübe oldu.eve gelince oğlum sürekli anne nasıl bulduk ama! diyor ve gülümsüyor birlikte yaşadığımız o anlara gülüyoruz şükürler olsun rabbim'e hayrı da şerride bizden daha iyi bilen o, her halimize daime elhamdülillah